Wegens mijn recentelijke luiheid heb ik al meer dan 2 weken niks meer geschreven vandaar even de update van twee weken geleden...

Op een middag gingen een biertje drinken ergens in een café met wat vrienden, althans ik dacht dat we gewoon ¨een biertje¨ gingen drinken... Maar we dronken niet zomaar normaal bier, nee de serveerster schonk 6 liter in een soort van vaas met een kraantje eraan en roerde er vervolgens een mix van salsa, maggie en kruiden doorheen. Dat moest ik natuurlijk proberen, maar gadverdamme wat was dat smerig, het smaakte naar vieze koude soep en het brandde in m´n keel, dus normaal bier voor suus...

Die avond gingen we naar een feest op het strand en toen ik eenmaal genoeg gedronken had kon ik ook bestwel de salsa dansen en meezingen met alle liedjes. Tijdens onze nachtelijke strandwandeling vonden we babyschildpadjes, het was ongelooflijk om te zien. Ik hield er ééntje vast om hem vervolgens vrij te laten in de zee, daar ging m´n baby en ik ik noemde hem leon. Na nog meer drank, geschreeuw en gitaarmuziek gingen we weer naar huis. Lekker vroeg, het was een uur of 5 toen we weer thuis kwamen. We hadden wel een sleutel van de voordeur maar helaas niet van de tussendeur en dus moesten we maar op de bank slapen...

Voor uitrusten de volgende dag was geen tijd want we gingen onze kamer verven, het is nu blauw in plaats van wit.

Vrijdag zijn we naar de bioscoop geweest, naar: Exit through the giftshop van Banksy. Maar het was geen bioscoop zoals je die zou verwachten, het was op een binnenplaatsje in de buitenlucht met allemaal verschillende stoelen en banken in rijen voor het scherm. De entreeprijs was welgeteld 15 pesos dat is ongeveer 90 cent. Dat zijn nog eens prijzen. En het was het geld zeker waard!

De volgende dag was er weer een feestje in een strandhuis maar ik was erg moe dus viel ik in slaap in een hangmat... Totdat er een hele grote mot het feestje kwam verstoren, en drie jongens de mot te lijf gingen met: een bezem, een fles drank en een stok. Ik kan niks anders zeggen dan: dat zie je alleen in Mexico...

Zondag ochtend vroeg op om naar Dzibilchaltún te gaan, een mayatempel hier in de buurt. Dit keer gingen we gewoon net als iedereen door de hoofdingang maar dat betekende helaas wel dat ik als enige moest betalen om naar binnen te mogen omdat het op zondag gratis is maar niet voor buitenlanders. Discriminatie! Maargoed ik had niet veel keuze dan maar gewoon de 115 pesos te betalen. De volgende keer gaan we dus niet weer door de hoofdingang... De tempels waren indrukwekkend om te zien maar het was heel erg warm. Gelukkig was er een cenote om in af te koelen, er zwommen ook veel visjes in het water en als je te lang stil zat begonnen ze aan je voeten te knabbelen... Ik ben dus niet erg lang in het water gebleven.

Die avond gingen we naar Delorean, een bar in Merida, om twee lokale bands te zien optreden. Ze zongen in het spaans met af en toe een engels liedje maar het klonk goed. Toen het afgelopen was gingen we met hele groep naar May´s huis.

Ik wist niet wat me overkwam, zodra we binnenkwamen begonnen ze meteen de koelkast en de kastjes leeg te halen en binnen 5 minuten was al het eten op. Ze aten alsof ze weken niet gegeten hadden en vochten om de spaghettie. Ze vonden groene kleurstof en kleurden het eten groen zodat de ander het niet meer wilde. Ik vroeg of dit normaal was en als antwoord kreeg ik: ¨ja het gaat altijd zo¨.. Dus ik moet voortaan ook maar meevechten als ik iets te eten of te drinken wil.

Zo gaat het hier nou eenmaal....